Hoe zin te geven aan je leven (en werk).

Toen ik in Den Bosch de trein instapte zag ik een stationsreclame voor een boek: ‘De kracht van betekenis; hoe zin te geven aan je leven’ van Emily Esfahani Smith en ik dacht “dat had ik geschreven kunnen hebben”. Mijn eigen brochure over solliciteren en storytelling heeft als ondertitel: Zin geven aan loopbaan en levensloop.’ Ik heb het boek onmiddellijk gekocht en ben nieuwsgierig of ik het inderdaad geschreven zou kunnen hebben.

Zin gaat  verder dan geluk

Het bevalt me op de eerste plaats al dat Smith uitlegt dat zin en geluk niet hetzelfde is. De meeste mensen stellen geluk gelijk met genot en een gemakkelijk leven. Maar in ons streven naar geluk worden we steeds ongelukkiger, omdat ongeluk nu eenmaal bij het leven hoort; het leven is niet makkelijk, maar kan wel de moeite waard zijn door het zin te geven.

Ergens bij willen horen

Het bevalt me ook dat Smith structuur geeft aan het zingevingsproces. Vier pijlers zijn van groot belang voor een zinvol leven:

a) Het gevoel ergens bij te horen via hechte relaties; niet alleen in de privésfeer, maar ook in de werksituatie is dat van groot belang. Smith heeft het over ‘high quality connections’. Dat betekent dat je op gelijkwaardig niveau op elkaar afgestemd bent en elkaar waardeert. Daarmee worden de relaties verrijkt. Juist de afwijzing van deze connecties breekt de zin in werk af. Inderdaad voorwaarde voor zin is dat je je serieus gehoord en gewaardeerd voelt. Thuis en op het werk.

Een hoger doel hebben in je leven

b) Een doel hebben in je leven. Daarbij maakt Smith duidelijk dat het een doel moet zijn waaraan je voortdurend kan blijven werken en dat het te maken heeft met het leveren van een positieve bijdrage aan de wereld. Het is niet alleen een interne zoektocht naar zin, het heeft hierdoor ook een externe component. Het doel blijft overeind in goede en in slechte omstandigheden. Het hebben van een hoger doel veronderstelt zelfkennis en zelfreflectie. Iemand die zijn talenten, inzichten, kennis en ervaringen in kan zetten voor dat hogere doel geeft meer zin en betekenis aan het leven. Mee eens.

Telkens opnieuw je levensverhaal vertellen

c) Nummer drie past helemaal in mijn straatje: het vertellen van verhalen; storytelling.

Het vertellen van je levensverhaal helpt om gebeurtenissen opnieuw met elkaar te verbinden en er nieuwe betekenissen aan te geven. Je leven kan hierdoor een nieuwe compositie krijgen en daardoor zinvoller worden. In mijn eigen praktijk begin ik bij het formuleren van zinnen om vervolgens de zin daarvan in te zien. Het is de omgekeerde weg; er zijn echter meer wegen die naar Rome leiden. Nadenken over de sleutelmomenten uit je leven helpen daar het beste bij.

Boven de dagelijkse werkelijkheid uitstijgen

d) Nummer vier is verrassend, maar ook daar ben ik het helemaal mee eens: transcendentie; boven de dagelijkse werkelijkheid uitstijgen. Samen met een collega geef ik kloostertweedaagses onder de noemer spiritualiteit en storytelling. Juist met het idee om boven jezelf uit te stijgen. Dat kan in een geloof, maar dat hoeft niet. Smith legt dit religieus uit, maar ik zou het veel breder willen trekken. Mijns inziens is inspiratie daarvoor een mooi woord. Geïnspireerd worden door bijzondere zaken. Dat kan een god zijn, maar ook de schoonheid van de natuur of kunst.

Ik had dit boek inderdaad geschreven kunnen hebben. Via veel individuele verhalen en voorbeelden legt Smith uit hoe het werkt. Alleen in de laatste twee hoofdstukken haak ik af: dat gaat over groei en zinstructuren. Ik ben niet zo Amerikaans optimistisch dat zin tot voortdurende groei leidt en dat als er veel mensen een zinvol leven leiden er automatisch goede zinculturen komen. Kijk maar naar President Trump die het zinvol acht om mensen in een hoek te zetten, te liegen en een beperkt idee heeft wat schoonheid is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *