De beroemde Weense psychiater Victor Frankl heeft de concentratiekampen overleefd. In 1945 schrijft hij op grond van die ervaringen het boek: De zin van het bestaan; een inleiding tot de logotherapie. (1945/2005). In dit boek beschrijft hij op zeer indringende wijze het leven van een gewone gevangene in het concentratiekamp vanuit het perspectief van een psychiater. Zelfs in een concentratiekamp heeft het leven zin en kan je het lot in eigen handen nemen. Logos betekent niet alleen woord maar ook betekenis en volgens de logotherapie is het streven naar de zin van het leven de primaire motivatiekracht waarover de mens beschikt (en niet de lust van Freud of de macht van Adler). De logotherapie richt zich veeleer op de toekomst, dat wil zeggen op de taken en de zinvolle doelstellingen die ieder in zijn toekomst zou willen verwezenlijken. De mens heeft een primaire motivatiekracht om betekenis aan zijn leven te geven via verhalen. De betekenis van het bestaan wordt niet door onszelf verzonnen, maar veeleer ontdekt. De mens heeft namelijk de vrijheid tot aanvaarding of verwerping van een mogelijk aanbod; zo blijkt ook uit de ervaringen van Frankl in de concentratiekampen. Zin en betekenis geven aan je leven en je loopbaan is een actieve bezigheid; een ontdekkingstocht. Volgens Frankl zijn er drie leidraden in het leven te ontdekken om tot een zinvol leven te komen.
1) Stellen van daden. Actief dingen gaan doen.
2) Actief ervaren van iets (natuur of cultuur) of iemand (liefde, genegenheid).
3) Accepteren van het lijden (en daarmee weten te dealen).
Dit spreekt me zo aan aan Frankl. Je geeft betekenis aan je levensloop door middel van daden. Je neemt je loopbaan in eigen hand. De mens is op de eerste plaats een zinzoeker. Via je eigen zinnen en verhalen ga je over tot actie.
Onderstaande studente heeft via onderstaande zinnen een baan gevonden op het terrein waarover ze schrijft, waarbij de drie leidraden van Frankl een rol hebben gespeeld:
Mijn moeder en haar afasie
Juist doordat ik nu veel geleerd heb over hoe taal werkt in het menselijk brein en over de invloed van hersenletsel in het taalgebied, weet ik nu hoe ik destijds om had willen gaan met mijn eigen emoties en het contact met mijn moeder en haar afasie. Het heeft mij ertoe gedreven mensen bewust te willen maken van hun gezonde hersenen en te leren genieten van alles wat hun hersenen mogelijk maken.
Prachtig verwoord. De mens is een uniek wezen met hersens waar geen enkele computer mee te vergelijken is. Ik zie de mens als een schepsel van God.