Van 15 t/m 17 maart geef ik in het klooster Huissen ‘ het wegwijzerweekend; welke weg heb ik te gaan?’. Zelf heb ik de wegwijzers naar Santiago gevolgd en die wegwijzers vormen de inspiratiebron voor het bovenstaande weekend en voor deze tekst. Ze maken mijn weg wijzer.
In dat weekend komt aan bod welke wegwijzers jou je toekomstig pad aangeven en een belangrijke wegwijzer lees ik in het artikel van John Paul Iwuoha. De link daarnaartoe heb ik gekregen van mijn broer. Hij helpt mij om up to date te blijven op mijn gebied. En deze belangrijke wegwijzer wil ik graag delen.
Iwuoha schrijft over mensen die aan het eind van leven uitleggen wat ze eigenlijk hadden moeten doen in hun leven wat ze niet gedaan hebben. Hij haalt zelf zijn informatie van het onderzoek van Bronnie Ware. Zij heeft in de palliatieve zorg gewerkt en mensen aan het eind van hun leven gevraagd om hun leven te overzien en te zeggen waarover ze het meeste spijt hebben. Iwuoha zet de vijf belangrijkste redenen van spijt op een rijtje en geeft de boodschap: ‘ doe het nu, zodat je aan het eind van je leven daar in ieder geval geen spijt van krijgt’. Het zijn belangrijke wegwijzers voor het pad dat je nog te gaan hebt.
1) Ik wilde dat ik meer de moed had gehad om mijn dromen en aspiraties waar te maken in plaats van het leven te leiden dat anderen van mij verwachten. Als je echt weet wat je gelukkig maakt. Doe het! Anders kom je aan het eind van je leven tot de conclusie dat je meer naar de stemmen van anderen hebt geluisterd dan naar je eigen stem.
2) Ik wilde dat ik niet zo hard gewerkt had. Laat het leven niet alleen uit werk bestaan. Neem tijd en ruimte voor je geliefden. Het is logisch dat er carrières gemaakt moeten worden en dat er geld moet verdiend worden. Het gevaar is heel groot dat het werk je leven gaat beheersen en dat jij niet het wek beheerst waardoor je te weinig tijd overhoudt voor je geliefde, je kinderen, je familie, je vrienden en andere zaken waarmee je je verbonden voelt en echt gelukkig wordt.
3) Ik wilde dat ik de moed had gehad om meer mijn gevoelens te uiten en mijn hart te luchten. De neiging om de vrede te bewaren is niet altijd goed. Zeker niet voor jezelf omdat je daarmee het gevaar loopt bitter en wrokkig te worden. Eerlijkheid en de confrontatie die daar soms bij hoort zijn een noodzakelijk deel van een gezonde relatie.
4) Ik wilde dat ik in contact was gebleven met mijn goede vrienden. Aan het eind van hun leven zeggen veel mensen dat ze achteraf te weinig geïnvesteerd hebben in de relaties met goede vrienden. Op het einde van het leven blijft er alleen liefde en vriendschap over. De rest is niet meer belangrijk. En dit zouden we ons eerder moeten realiseren in het leven.
5) Ik wilde dat ik me meer geluk in mijn leven had toegestaan. Aan het eind van hun leven beseffen mensen dat het hebben van geluk een keuze is en dat ze teveel gefocust zijn geweest op materiële zaken, status en macht met het idee dat daar het geluk in zat. Op de vraag wat ze dan anders hadden gedaan antwoorden de meesten: Hadden we maar meer relaxed in het leven gestaan en genoten van de goede dingen in het leven.